o na ;
hic aklimdan cikmadin bugun.o kadar aciz kaldim ki,kendime söz geciremedim iste.
agladim...
"Anlamıyorum seni" diyen birine kendimi anlatmak üzere uzattığım kitap hâlâ okunmadığı için,Bir gecenin sonunda anlatılmamak için yaşanmış gönderilmemek üzere yazılmış bir mektuba koyarak...Mantıklı olan her şeyin nedenini aradım.Nedenini aramadığım için artık yalnızca ölümü ve aşkı seviyorum.Konuşma haline gelmeyen şeyleri.Susmalı ve sonra ormanın güzelliğinden söz etmeli:"Kış henüz gelmişti, kar tertemiz ve her yer bembeyazdı"
Biz de mutluyduk..."
bir zamanlar o na yazdigim uzun-uzun yazilarimdan birinin sonunda bu siir vardi.o kadar guzel anlatiyordu ki o zaman ki durumumuzu ve hayalimi.
siir : ahmet guntan-ormanlarin gümbürtüsü
